Verbum

okrycie

н.

1. пакрыццё, накрыўка, покрыўка;

2. верхняя вопратка

okryć

зак. накрыць

okryć się

okry|ć się

зак.

1. накрыцца;

~ć się kołdrą — накрыцца коўдраю;

2. пакрыцца;

ziemia ~ła się śniegiem — зямля пакрылася снегам;

~ć się sławą перан. пакрыць сябе славаю

okryty

накрыты, пакрыты

okrywać

незак. пакрываць, прыкрываць;

okrywać kogo hańbą (sławą) — пакрываць каго ганьбай (славай)

okrywać się

незак.

1. накрывацца;

2. пакрывацца;

okrywać się żałobą — пакрывацца жалобай

okrzepnąć

зак.

1. памацнець, узмацнець, падужэць, зрабіцца больш моцным (дужым);

2. застыць, зацвярдзець

okrzesać

зак.

1. абсекчы, абсячы; абчасаць;

2. адшліфаваць;

3. перан. навучыцца паводзіць сябе

okrzesany

1. ачасаны, абчасаны;

2. адшліфаваны

okrzyczany

okrzyczan|y

нашумелы; які карыстаецца гучнай славай; гучны;

~a historia — гучная гісторыя