Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

poszczęścić się

poszczęści|ć się

зак. пашчаслівіцца, пашанцаваць;

~ło mu się — яму пашанцавала

poszczuć

зак. нацкаваць;

poszczuć zająca psami — нацкаваць сабак на зайца

poszczycić się

зак. пахваліцца

poszerzać

незак. пашыраць;

poszerzać współzawodnictwo — пашыраць спаборніцтва

poszerzyć

зак. пашырыць

poszewka

ж. навалочка; навалачка; наўлечка

poszkodować

зак. уст. пакрыўдзіць; нанесці шкоду

poszkodowany

пацярпелы;

poszkodowany przez los — пакрыўджаны лёсам

poszlaka

ж.

1. уліка;

2. знак; след

poszlakować

зак.

1. kogo абвінаваціць каго; пачаць падазраваць каго;

2. co дайсці па слядах да чаго; выкрыць што