Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbdeęhilłmnoóruwzż.
bcdfijlłmnńprsśtź

Gostyń

м. г. Гостынь

gościć

gości|ć

незак.

1. прымаць гасцей;

w czasie wakacji ~liśmy u siebie krewnych — у час канікулаў у нас гасцілі сваякі;

2. гасціць, гасцяваць;

3. кніжн. частаваць

gościec

м. мед. рэўматызм, раматус

gościna

gościn|a

ж.

1. прыём; гасціннасць;

podziękować komu za ~ę — падзякаваць каму за гасціннасць;

2. знаходжанне ў гасцях; візіт; госці;

jechać w ~ę — ехаць у госці

gościniec

м.

1. гасцінец, бальшак, тракт;

2. уст. гасцінец, падарунак

gościnnie

гасцінна; ветліва; сардэчна;

wykładać gościnnie — быць запрошаным лектарам

gościnność

ж. гасціннасць

gościnny

gościnn|y

гасцінны;

pokój ~y — пакой для гасцей;

~e progi перан. гасцінны дом;

~e występy — гастролі

gość

ж.

1. госць;

nieproszony ~ć — няпрошаны госць;

2. разм. наведвальнік, наведнік, кліент (у сталоўцы, цырульні і да т.п.);

3. жылец, пастаялец (у гасцініцы);

4. разм. кліент (пра незнаёмага мужчыну);

~ć nie w porę gorszy od Tatarzyna — няпрошаны госць горшы за татарына; няпрошанаму госцю лыжкі няма

gośćcowy

рэўматычны