Verbum

burzliwość

ж.

1. бурнасць;

2. фіз. турбулентнасць

burzliwy

1. бурны;

2. фіз. турбулентны

burzowy

навальнічны

burzyciel

м.

1. разбуральнік; парушальнік;

2. бунтар

burzycielski

1. разбуральны;

2. бунтарскі

burzyć

незак.

1. разбураць; ламаць;

2. хваляваць;

wiatr burzyć wodę — вецер уздымае хвалі;

3. кудлаціць (валасы);

4. падбухторваць; бунтаваць;

~ć krew — хваляваць; узбуджаць; бударажыць

burzyk

м. заал. буравеснік (Thalassidroma pelagica)

burżuazja

ж. буржуазія

burżuazyjny

буржуазны

burżuj

м. разм. пагард. буржуй