Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

odstępca

м. адступнік, рэнегат

odstępne

н. адступное; няўстойка

odstępować

незак. адступаць;

nie odstępować kogo na krok — не адступаць (адыходзіць) ад каго ні на крок

odstępstwo

н. адступніцтва; адступленне; адыход; парушэнне; здрада;

odstępstwo od zasad — адступленне ад прынцыпаў

odstraszać

незак. адпужваць, адпуджваць

odstraszający

які пужае (страшыць);

odstraszający przykład — жахлівы прыклад;

środek odstraszający owady — сродак супраць насякомых

odstraszyć

зак. адпужаць, адпудзіць

odstręczać

odstręcza|ć

незак. адштурхваць;

niegrzeczność sprzedającego odstręczać kupujących — няветлівасць прадаўца адштурхоўвае пакупнікоў

odstręczający

агідны

odstręczyć

зак. адштурхнуць