Verbum

odstać

зак.

1. адстаць; аддзяліцца;

2. адысці; адступіць

odstać się

зак.

1. адстаяцца; выстаяцца;

2. вярнуцца да ранейшага стану;

co się stało, to się nie odstanie уст. мінулага не вернеш

odstawa

ж.;гл. dostawa

odstawać

незак.

1. адставаць;

2. адыходзіць; адступаць

odstawać się

незак.

1. адстойвацца; выстойвацца;

2. застойвацца

odstawiać

незак.

1. адстаўляць; адсоўваць;

2. дастаўляць

odstawić

зак.

1. адставіць; адсунуць;

2. даставіць;

odstawić na miejsce towar — даставіць тавар на месца;

odstawić dziecko od piersi — адняць (адвучыць) дзіця ад грудзей

odstąpić

odstąpi|ć

зак.

1. адступіць;

~ć na dwa kroki — адысці на два крокі;

2. прадаць, уступіць;

~ć parę bucików — прадаць пару чаравікаў;

3. адмовіцца;

~ć do pierwotnych planów — адмовіцца ад першапачатковых планаў;

od tego nie ~ę — я ад гэтага не адступлюся

odstąpienie

н.

1. адступленне, адыход;

odstąpienie od linii frontu — адыход ад лініі фронту;

2. уступка, саступка, аддача;

odstąpienie części gruntu — уступка часткі зямлі;

3. адмова, адмаўленне;

odstąpienie od pierwotnego zamiaru — адмаўленне ад першапачатковага намеру

odstęp, ~u

м.

1. адлегласць, прамежак;

odstęp czasu — прамежак часу;

2. вайск. дыстанцыя;

3. палігр. водступ, інтэрвал