Verbum

popęd, ~u

м.

1. цяга; ухіл; схільнасць;

iść za ~em serca — слухацца голасу сэрца;

2. фіз. імпульс

popędliwość

ж. запальчывасць; палкасць

popędliwy

запальчывы; палкі; усхопкі

popędowy

інстынктыўны

popędzać

незак.

1. падганяць, панукваць; прыспешваць;

2. прыводзіць у рух

popędzić

зак.

1. падагнаць; прыспешыць;

2. памчацца, паімчацца

popękać

зак.

1. палопацца, патрэскацца;

2. (пра скалу) рассесціся, раскалоцца;

ściana ~ła — сцяна расселася (раскалолася)

popić

зак.

1. запіць;

2. папіць;

popić wody — папіць вады;

3. выпіць;

on lubi popić — ён любіць выпіць

popielaty

папялісты;

~e włosy — папялістыя валасы

popielcowy

: środa ~a; гл. popielec