Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aącdeęfhiklłnoóprstuwy-.
bcćdefghijklłmnńoprsśtuwzż

pociągający

pociągając|y

прывабны; прынадны; панадны;

~a propozycja — прывабная прапанова

pociągły

pociągł|y

прадаўгаваты, авальны;

~ej twarzy — з прадаўгаватым тварам

pociągnąć

pociągn|ąć

зак.

1. пацягнуць;

2. пакрыць;

3. перан. прыцягнуць;

on długo nie ~ie разм. ён доўга не працягне

pociągnięcie

н.

1. маст. штрых;

2. перан. мерапрыемства;

jednym ~m — адным махам;

jednym ~m pióra — адным росчыркам пяра

pociągowy

pociągow|y

запражны;

koń ~y — запражны конь;

zwierzę ~e — цяглыя жывёлы

pocić

незак.

: pocić czoło — працаваць над чым; ламаць галаву над чым

pocić się

незак.

1. пацець;

2. перан. карпець, гарбець (над чым)

pociec

зак. пацячы; паліцца; заструменіць

pociecha

pociech|a

ж.

1. суцяшэнне; уцеха, радасць;

na ~ę — на суцяшэнне;

2. (пра дзіця) малыш; малышок;

mieć sto pociecha z kim — смяяцца з каго;

mała (niewielka) z tego ~a — ад гэтага мала карысці

pociemnić

зак. прыцьміць; зацямніць