Verbum

odnieść

зак.

1. аднесці, занесці;

2. do czego суаднесці, супаставіць, звязаць з чым;

3. атрымаць, дабіцца; дамагчыся;

odnieść zwycięstwo — атрымаць (заваяваць) перамогу; дабіцца перамогі;

odnieść wrażenie — атрымаць уражанне

odnieść się

зак. do kogoзвярнуцца да каго

odnoga

odnog|a

ж.

1. адгалінаванне; рукаў (ракі);

2. чыг. ветка;

3. бат. парастак; атожылак;

puszczać ~i — пускаць парасткі

odnosić

odno|sić

незак.

1. адносіць;

2. co do czego суадносіць, супастаўляць што з чым;

3. атрымліваць, дабівацца;

~szę wrażenie, że ... — у мяне ёсць уражанне, што ...;

гл. odnieść

odnosić się

odnosi|ć się

незак.

1. адносіцца; ставіцца;

źle się ~ć do kogo — дрэнна ставіцца да каго;

2. тычыцца, датычыцца;

to się ~\ do mnie — гэта мяне тычыцца (датычыцца)

odnośnie

do czego адносна чаго

odnośnik

м. (у кнізе) зноска

odnośny

адпаведны

odnowa

ж. абнаўленне, аднаўленне; рэстаўрацыя; рэгенерацыя

odnowiciel

м. аднавіцель; аднаўляльнік