trapić
trapi|ć
незак. турбаваць, мучыць, непакоіць;
~ła go bezsenność — яго мучыла бяссоніца;
~ły ją wyrzuty sumienia — яе мучыла сумленне
trapić się
незак. турбавацца, мучыцца, непакоіцца;
trapić się o córkę — непакоіцца за дачку;
trapić się zdrowiem dzieci — турбавацца за здароўе дзяцей
trasa
tras|a
ж. траса, шлях;
~a narciarska — лыжная траса;
być w ~ie — быць у дарозе
trasować
незак.
1. трасіраваць;
2. тэх. размячаць;
3. эк. трасіраваць;
trasować weksel — трасіраваць вэксаль
traszka
ж. заал. трытон (Triturus L.)
trata
ж. эк. тратта, пераводны вэксаль;
trata zagraniczna — замежная тратта