Verbum

powoływać się

незак. спасылацца

powonienie

н. нюх, чуццё, абанянне;

narządy ~a — органы абаняння (нюху)

powozić

1. зак. павазіць; пакатаць;

2. незак. кіраваць коньмі

powód

м.

1. ~odu — прычына, падстава;

z ~odu — па прычыне;

~ód do kłótni — прычына для сваркі;

bez ~odu — без дай-прычыны;

2. ~odu — повад (частка вупражы);

3. юр. пазоўнік, ісцец

powództwo

н. юр. іск; пазоў;

wytoczyć powództwo — прад’явіць іск, выставіць пазоў

powódź

ж.

1. паводка; разліў; разводдзе;

2. перан. мора

powój, ~oju

м. бат. павітуха (Convolvulus L.)

powóz, ~ozu

м. экіпаж

powracać

незак. вяртацца, варочацца;

powracać do tematu — вяртацца да тэмы

powrotnie

уст. наноў; зноў, зноўку