імша́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
імша́ | |
імшы́ | |
імшы́ | |
імшу́ | |
імшо́й імшо́ю |
|
імшы́ |
Крыніцы:
імша́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
імша́ | |
імшы́ | |
імшы́ | |
імшу́ | |
імшо́й імшо́ю |
|
імшы́ |
Крыніцы:
імша́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
імша́л | імша́лы | |
імша́ла | імша́лаў | |
імша́лу | імша́лам | |
імша́л | імша́лы | |
імша́лам | імша́ламі | |
імша́ле | імша́лах |
Крыніцы:
імша́нік
‘мохавае балота’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
імша́нік | імша́нікі | |
імша́ніку | імша́нікаў | |
імша́ніку | імша́нікам | |
імша́нік | імша́нікі | |
імша́нікам | імша́нікамі | |
імша́ніку | імша́ніках |
Крыніцы:
імша́нік
‘уцепленае памяшканне для зімоўкі пчол’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
імша́нік | імша́нікі | |
імша́ніка | імша́нікаў | |
імша́ніку | імша́нікам | |
імша́нік | імша́нікі | |
імша́нікам | імша́нікамі | |
імша́ніку | імша́ніках |
Крыніцы:
імша́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
імша́нка | імша́нкі | |
імша́нкі | імша́нак | |
імша́нцы | імша́нкам | |
імша́нку | імша́нак | |
імша́нкай імша́нкаю |
імша́нкамі | |
імша́нцы | імша́нках |
Крыніцы:
імша́ны
прыметнік, адносны
імша́ны | імша́ная | імша́нае | імша́ныя | |
імша́нага | імша́най імша́нае |
імша́нага | імша́ных | |
імша́наму | імша́най | імша́наму | імша́ным | |
імша́ны ( імша́нага ( |
імша́ную | імша́нае | імша́ныя ( імша́ных ( |
|
імша́ным | імша́най імша́наю |
імша́ным | імша́нымі | |
імша́ным | імша́най | імша́ным | імша́ных |
Крыніцы:
імша́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
імша́ра | імша́ры | |
імша́ры | імша́р | |
імша́ры | імша́рам | |
імша́ру | імша́ры | |
імша́рай імша́раю |
імша́рамі | |
імша́ры | імша́рах |
Крыніцы:
імша́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
імша́рнік | імша́рнікі | |
імша́рніку | імша́рнікаў | |
імша́рніку | імша́рнікам | |
імша́рнік | імша́рнікі | |
імша́рнікам | імша́рнікамі | |
імша́рніку | імша́рніках |
Крыніцы:
імша́рніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
імша́рніца | |
імша́рніцы | |
імша́рніцы | |
імша́рніцу | |
імша́рніцай імша́рніцаю |
|
імша́рніцы |
Крыніцы:
імша́рны
прыметнік, адносны
імша́рны | імша́рная | імша́рнае | імша́рныя | |
імша́рнага | імша́рнай імша́рнае |
імша́рнага | імша́рных | |
імша́рнаму | імша́рнай | імша́рнаму | імша́рным | |
імша́рны ( імша́рнага ( |
імша́рную | імша́рнае | імша́рныя ( імша́рных ( |
|
імша́рным | імша́рнай імша́рнаю |
імша́рным | імша́рнымі | |
імша́рным | імша́рнай | імша́рным | імша́рных |
Крыніцы: