імунабіялагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
імунабіялагі́чны |
імунабіялагі́чная |
імунабіялагі́чнае |
імунабіялагі́чныя |
Р. |
імунабіялагі́чнага |
імунабіялагі́чнай імунабіялагі́чнае |
імунабіялагі́чнага |
імунабіялагі́чных |
Д. |
імунабіялагі́чнаму |
імунабіялагі́чнай |
імунабіялагі́чнаму |
імунабіялагі́чным |
В. |
імунабіялагі́чны (неадуш.) імунабіялагі́чнага (адуш.) |
імунабіялагі́чную |
імунабіялагі́чнае |
імунабіялагі́чныя (неадуш.) імунабіялагі́чных (адуш.) |
Т. |
імунабіялагі́чным |
імунабіялагі́чнай імунабіялагі́чнаю |
імунабіялагі́чным |
імунабіялагі́чнымі |
М. |
імунабіялагі́чным |
імунабіялагі́чнай |
імунабіялагі́чным |
імунабіялагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
імунабіяло́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
імунабіяло́гія |
Р. |
імунабіяло́гіі |
Д. |
імунабіяло́гіі |
В. |
імунабіяло́гію |
Т. |
імунабіяло́гіяй імунабіяло́гіяю |
М. |
імунабіяло́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
імунаге́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імунаге́н |
імунаге́ны |
Р. |
імунаге́ну |
імунаге́наў |
Д. |
імунаге́ну |
імунаге́нам |
В. |
імунаге́н |
імунаге́ны |
Т. |
імунаге́нам |
імунаге́намі |
М. |
імунаге́не |
імунаге́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
імунагене́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
імунагене́з |
Р. |
імунагене́зу |
Д. |
імунагене́зу |
В. |
імунагене́з |
Т. |
імунагене́зам |
М. |
імунагене́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
імунагене́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
імунагене́тыка |
Р. |
імунагене́тыкі |
Д. |
імунагене́тыцы |
В. |
імунагене́тыку |
Т. |
імунагене́тыкай імунагене́тыкаю |
М. |
імунагене́тыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
імунаге́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
імунаге́ннасць |
Р. |
імунаге́ннасці |
Д. |
імунаге́ннасці |
В. |
імунаге́ннасць |
Т. |
імунаге́ннасцю |
М. |
імунаге́ннасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
імунаглабулі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імунаглабулі́н |
імунаглабулі́ны |
Р. |
імунаглабулі́ну |
імунаглабулі́наў |
Д. |
імунаглабулі́ну |
імунаглабулі́нам |
В. |
імунаглабулі́н |
імунаглабулі́ны |
Т. |
імунаглабулі́нам |
імунаглабулі́намі |
М. |
імунаглабулі́не |
імунаглабулі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.