імунаге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імунаге́нны імунаге́нная імунаге́ннае імунаге́нныя
Р. імунаге́ннага імунаге́ннай
імунаге́ннае		 імунаге́ннага імунаге́нных
Д. імунаге́ннаму імунаге́ннай імунаге́ннаму імунаге́нным
В. імунаге́нны (неадуш.)
імунаге́ннага (адуш.)		 імунаге́нную імунаге́ннае імунаге́нныя (неадуш.)
імунаге́нных (адуш.)
Т. імунаге́нным імунаге́ннай
імунаге́ннаю		 імунаге́нным імунаге́ннымі
М. імунаге́нным імунаге́ннай імунаге́нным імунаге́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)