Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в г д е ё ж з к л м н о п р с т у ў х ц ч ш я

а б г е ё ж і к п с у х ч ш я

імча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	імча́нне
Р.	імча́ння
Д.	імча́нню
В.	імча́нне
Т.	імча́ннем
М.	імча́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

імча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	імчу́ся	імчы́мся
2-я ас.	імчы́шся	імчыце́ся
3-я ас.	імчы́цца	імча́цца
Прошлы час
м.	імча́ўся	імча́ліся
ж.	імча́лася
н.	імча́лася
Загадны лад
2-я ас.	імчы́ся	імчы́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час	імчучы́ся

Крыніцы: dzsl2007, dzsl2013, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імча́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	імчу́	імчы́м
2-я ас.	імчы́ш	імчыце́
3-я ас.	імчы́ць	імча́ць
Прошлы час
м.	імча́ў	імча́лі
ж.	імча́ла
н.	імча́ла
Загадны лад
2-я ас.	імчы́	імчы́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.