іміграва́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
імігру́ю |
імігру́ем |
2-я ас. |
імігру́еш |
імігру́еце |
3-я ас. |
імігру́е |
імігру́юць |
Прошлы час |
м. |
іміграва́ў |
іміграва́лі |
ж. |
іміграва́ла |
н. |
іміграва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
імігру́й |
імігру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
імігру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
іміграва́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
імігру́ю |
імігру́ем |
2-я ас. |
імігру́еш |
імігру́еце |
3-я ас. |
імігру́е |
імігру́юць |
Прошлы час |
м. |
іміграва́ў |
іміграва́лі |
ж. |
іміграва́ла |
н. |
іміграва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
імігру́й |
імігру́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
іміграва́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
імігра́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імігра́нт |
імігра́нты |
Р. |
імігра́нта |
імігра́нтаў |
Д. |
імігра́нту |
імігра́нтам |
В. |
імігра́нта |
імігра́нтаў |
Т. |
імігра́нтам |
імігра́нтамі |
М. |
імігра́нце |
імігра́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імігра́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імігра́нтка |
імігра́нткі |
Р. |
імігра́нткі |
імігра́нтак |
Д. |
імігра́нтцы |
імігра́нткам |
В. |
імігра́нтку |
імігра́нтак |
Т. |
імігра́нткай імігра́нткаю |
імігра́нткамі |
М. |
імігра́нтцы |
імігра́нтках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імігра́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
імігра́нцкі |
імігра́нцкая |
імігра́нцкае |
імігра́нцкія |
Р. |
імігра́нцкага |
імігра́нцкай імігра́нцкае |
імігра́нцкага |
імігра́нцкіх |
Д. |
імігра́нцкаму |
імігра́нцкай |
імігра́нцкаму |
імігра́нцкім |
В. |
імігра́нцкі (неадуш.) імігра́нцкага (адуш.) |
імігра́нцкую |
імігра́нцкае |
імігра́нцкія (неадуш.) імігра́нцкіх (адуш.) |
Т. |
імігра́нцкім |
імігра́нцкай імігра́нцкаю |
імігра́нцкім |
імігра́нцкімі |
М. |
імігра́нцкім |
імігра́нцкай |
імігра́нцкім |
імігра́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
іміграцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
іміграцы́йны |
іміграцы́йная |
іміграцы́йнае |
іміграцы́йныя |
Р. |
іміграцы́йнага |
іміграцы́йнай іміграцы́йнае |
іміграцы́йнага |
іміграцы́йных |
Д. |
іміграцы́йнаму |
іміграцы́йнай |
іміграцы́йнаму |
іміграцы́йным |
В. |
іміграцы́йны (неадуш.) іміграцы́йнага (адуш.) |
іміграцы́йную |
іміграцы́йнае |
іміграцы́йныя (неадуш.) іміграцы́йных (адуш.) |
Т. |
іміграцы́йным |
іміграцы́йнай іміграцы́йнаю |
іміграцы́йным |
іміграцы́йнымі |
М. |
іміграцы́йным |
іміграцы́йнай |
іміграцы́йным |
іміграцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імігра́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
імігра́цыя |
Р. |
імігра́цыі |
Д. |
імігра́цыі |
В. |
імігра́цыю |
Т. |
імігра́цыяй імігра́цыяю |
М. |
імігра́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імігры́раваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
імігры́рую |
імігры́руем |
2-я ас. |
імігры́руеш |
імігры́руеце |
3-я ас. |
імігры́руе |
імігры́руюць |
Прошлы час |
м. |
імігры́раваў |
імігры́равалі |
ж. |
імігры́равала |
н. |
імігры́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
імігры́руй |
імігры́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
імігры́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імігры́раваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
імігры́рую |
імігры́руем |
2-я ас. |
імігры́руеш |
імігры́руеце |
3-я ас. |
імігры́руе |
імігры́руюць |
Прошлы час |
м. |
імігры́раваў |
імігры́равалі |
ж. |
імігры́равала |
н. |
імігры́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
імігры́руй |
імігры́руйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
імігры́раваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імі́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імі́д |
імі́ды |
Р. |
імі́ду |
імі́даў |
Д. |
імі́ду |
імі́дам |
В. |
імі́д |
імі́ды |
Т. |
імі́дам |
імі́дамі |
М. |
імі́дзе |
імі́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.