імунагенеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імунагенеты́чны імунагенеты́чная імунагенеты́чнае імунагенеты́чныя
Р. імунагенеты́чнага імунагенеты́чнай
імунагенеты́чнае		 імунагенеты́чнага імунагенеты́чных
Д. імунагенеты́чнаму імунагенеты́чнай імунагенеты́чнаму імунагенеты́чным
В. імунагенеты́чны (неадуш.)
імунагенеты́чнага (адуш.)		 імунагенеты́чную імунагенеты́чнае імунагенеты́чныя (неадуш.)
імунагенеты́чных (адуш.)
Т. імунагенеты́чным імунагенеты́чнай
імунагенеты́чнаю		 імунагенеты́чным імунагенеты́чнымі
М. імунагенеты́чным імунагенеты́чнай імунагенеты́чным імунагенеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)