імша́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. імша́рнік імша́рнікі
Р. імша́рніку імша́рнікаў
Д. імша́рніку імша́рнікам
В. імша́рнік імша́рнікі
Т. імша́рнікам імша́рнікамі
М. імша́рніку імша́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)