імша́нік
‘уцепленае памяшканне для зімоўкі пчол’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
імша́нік | імша́нікі | |
імша́ніка | імша́нікаў | |
імша́ніку | імша́нікам | |
імша́нік | імша́нікі | |
імша́нікам | імша́нікамі | |
імша́ніку | імша́ніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)