юра́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
юра́ | |
юры́ | |
юры́ | |
юру́ | |
юро́й юро́ю |
|
юры́ |
Крыніцы:
юра́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
юра́ | |
юры́ | |
юры́ | |
юру́ | |
юро́й юро́ю |
|
юры́ |
Крыніцы:
Ю́рава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Ю́рава | |
Ю́рава | |
Ю́раву | |
Ю́рава | |
Ю́равам | |
Ю́раве |
юрава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
юрава́нне | |
юрава́ння | |
юрава́нню | |
юрава́нне | |
юрава́ннем | |
юрава́нні |
Крыніцы:
юрава́ць
‘гайняваць, знаходзіцца ў стане цечкі’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
юру́е | юру́юць | |
Прошлы час | ||
юрава́ў | юрава́лі | |
юрава́ла | ||
юрава́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
юру́ючы |
Крыніцы:
ю́равіцкі
прыметнік, адносны
ю́равіцкі | ю́равіцкая | ю́равіцкае | ю́равіцкія | |
ю́равіцкага | ю́равіцкай ю́равіцкае |
ю́равіцкага | ю́равіцкіх | |
ю́равіцкаму | ю́равіцкай | ю́равіцкаму | ю́равіцкім | |
ю́равіцкі ( ю́равіцкага ( |
ю́равіцкую | ю́равіцкае | ю́равіцкія ( ю́равіцкіх ( |
|
ю́равіцкім | ю́равіцкай ю́равіцкаю |
ю́равіцкім | ю́равіцкімі | |
ю́равіцкім | ю́равіцкай | ю́равіцкім | ю́равіцкіх |
Крыніцы:
Ю́равічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Ю́равічы | |
Ю́равіч Ю́равічаў |
|
Ю́равічам | |
Ю́равічы | |
Ю́равічамі | |
Ю́равічах |
Юраві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Юраві́чы | |
Юраві́ч Юраві́чаў |
|
Юраві́чам | |
Юраві́чы | |
Юраві́чамі | |
Юраві́чах |
юра́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
юра́га | |
юра́гі | |
юра́зе | |
юра́гу | |
юра́гай юра́гаю |
|
юра́зе |
Крыніцы:
юрадзе́йства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
юрадзе́йства | юрадзе́йствы | |
юрадзе́йства | юрадзе́йстваў | |
юрадзе́йству | юрадзе́йствам | |
юрадзе́йства | юрадзе́йствы | |
юрадзе́йствам | юрадзе́йствамі | |
юрадзе́йстве | юрадзе́йствах |
Крыніцы:
Ю́рай
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Ю́рай | |
Ю́рая | |
Ю́раю | |
Ю́рай | |
Ю́раем | |
Ю́раі |
Крыніцы: