Verbum

анлайнавы слоўнік

ю́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

юра́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Ю́рава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

юрава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

юрава́ць

‘гайняваць, знаходзіцца ў стане цечкі’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

ю́равіцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ю́равіцкі	ю́равіцкая	ю́равіцкае	ю́равіцкія
Р.	ю́равіцкага	ю́равіцкай ю́равіцкае	ю́равіцкага	ю́равіцкіх
Д.	ю́равіцкаму	ю́равіцкай	ю́равіцкаму	ю́равіцкім
В.	ю́равіцкі (неадуш.) ю́равіцкага (адуш.)	ю́равіцкую	ю́равіцкае	ю́равіцкія (неадуш.) ю́равіцкіх (адуш.)
Т.	ю́равіцкім	ю́равіцкай ю́равіцкаю	ю́равіцкім	ю́равіцкімі
М.	ю́равіцкім	ю́равіцкай	ю́равіцкім	ю́равіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ю́равічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Юраві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

юра́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

юрадзе́йства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.