юрава́ць
‘гайняваць, знаходзіцца ў стане цечкі’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
юру́е | юру́юць | |
Прошлы час | ||
юрава́ў | юрава́лі | |
юрава́ла | ||
юрава́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
юру́ючы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)