юрава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. юрава́нне
Р. юрава́ння
Д. юрава́нню
В. юрава́нне
Т. юрава́ннем
М. юрава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)