Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзклмнпрстўфхцшю
агжзклмностфцчшыэ’

юрлі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
юрлі́ва юрлівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

юрлі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. юрлі́васць
Р. юрлі́васці
Д. юрлі́васці
В. юрлі́васць
Т. юрлі́васцю
М. юрлі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

юрлі́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. юрлі́вец юрлі́ўцы
Р. юрлі́ўца юрлі́ўцаў
Д. юрлі́ўцу юрлі́ўцам
В. юрлі́ўца юрлі́ўцаў
Т. юрлі́ўцам юрлі́ўцамі
М. юрлі́ўцу юрлі́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

юрлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юрлі́вы юрлі́вая юрлі́вае юрлі́выя
Р. юрлі́вага юрлі́вай
юрлі́вае		 юрлі́вага юрлі́вых
Д. юрлі́ваму юрлі́вай юрлі́ваму юрлі́вым
В. юрлі́вы (неадуш.)
юрлі́вага (адуш.)		 юрлі́вую юрлі́вае юрлі́выя (неадуш.)
юрлі́вых (адуш.)
Т. юрлі́вым юрлі́вай
юрлі́ваю		 юрлі́вым юрлі́вымі
М. юрлі́вым юрлі́вай юрлі́вым юрлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.