юро́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
юро́д | юро́ды | |
юро́да | юро́даў | |
юро́ду | юро́дам | |
юро́да | юро́даў | |
юро́дам | юро́дамі | |
юро́дзе | юро́дах |
Крыніцы:
юро́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
юро́д | юро́ды | |
юро́да | юро́даў | |
юро́ду | юро́дам | |
юро́да | юро́даў | |
юро́дам | юро́дамі | |
юро́дзе | юро́дах |
Крыніцы:
юро́дзіва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
юро́дзіва | юро́дзівей | - |
юро́дзівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
юро́дзівасць | |
юро́дзівасці | |
юро́дзівасці | |
юро́дзівасць | |
юро́дзівасцю | |
юро́дзівасці |
Крыніцы:
юро́дзівы
прыметнік, якасны
юро́дзівы | юро́дзівая | юро́дзівае | юро́дзівыя | |
юро́дзівага | юро́дзівай юро́дзівае |
юро́дзівага | юро́дзівых | |
юро́дзіваму | юро́дзівай | юро́дзіваму | юро́дзівым | |
юро́дзівы ( юро́дзівага ( |
юро́дзівую | юро́дзівае | юро́дзівыя ( юро́дзівых ( |
|
юро́дзівым | юро́дзівай юро́дзіваю |
юро́дзівым | юро́дзівымі | |
юро́дзівым | юро́дзівай | юро́дзівым | юро́дзівых |
Крыніцы:
юро́дзівы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
юро́дзівы | юро́дзівыя | |
юро́дзівага | юро́дзівых | |
юро́дзіваму | юро́дзівым | |
юро́дзівага | юро́дзівых | |
юро́дзівым | юро́дзівымі | |
юро́дзівым | юро́дзівых |
Крыніцы:
юро́дскі
прыметнік, якасны
юро́дскі | юро́дская | юро́дскае | юро́дскія | |
юро́дскага | юро́дскай юро́дскае |
юро́дскага | юро́дскіх | |
юро́дскаму | юро́дскай | юро́дскаму | юро́дскім | |
юро́дскі ( юро́дскага ( |
юро́дскую | юро́дскае | юро́дскія ( юро́дскіх ( |
|
юро́дскім | юро́дскай юро́дскаю |
юро́дскім | юро́дскімі | |
юро́дскім | юро́дскай | юро́дскім | юро́дскіх |
Крыніцы:
юро́дскі
прыметнік, адносны
юро́дскі | юро́дская | юро́дскае | юро́дскія | |
юро́дскага | юро́дскай юро́дскае |
юро́дскага | юро́дскіх | |
юро́дскаму | юро́дскай | юро́дскаму | юро́дскім | |
юро́дскі ( юро́дскага ( |
юро́дскую | юро́дскае | юро́дскія ( юро́дскіх ( |
|
юро́дскім | юро́дскай юро́дскаю |
юро́дскім | юро́дскімі | |
юро́дскім | юро́дскай | юро́дскім | юро́дскіх |
Крыніцы:
юро́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
юро́дства | |
юро́дства | |
юро́дству | |
юро́дства | |
юро́дствам | |
юро́дстве |
Крыніцы:
юро́дстваваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
юро́дствую | юро́дствуем | |
юро́дствуеш | юро́дствуеце | |
юро́дствуе | юро́дствуюць | |
Прошлы час | ||
юро́дстваваў | юро́дствавалі | |
юро́дствавала | ||
юро́дствавала | ||
Загадны лад | ||
юро́дствуй | юро́дствуйце | |
Дзеепрыслоўе | ||
юро́дствуючы |
Крыніцы:
юро́к
‘птушка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
юро́к | юркі́ | |
юрка́ | юрко́ў | |
юрку́ | юрка́м | |
юрка́ | юрко́ў | |
юрко́м | юрка́мі | |
юрку́ | юрка́х |
Крыніцы: