юро́дзівы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. юро́дзівы юро́дзівыя
Р. юро́дзівага юро́дзівых
Д. юро́дзіваму юро́дзівым
В. юро́дзівага юро́дзівых
Т. юро́дзівым юро́дзівымі
М. юро́дзівым юро́дзівых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)