Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзклмнпрстўфхцшю
агжзклмностфцчшыэ’

юрыдыза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. юрыдыза́цыя
Р. юрыдыза́цыі
Д. юрыдыза́цыі
В. юрыдыза́цыю
Т. юрыдыза́цыяй
юрыдыза́цыяю
М. юрыдыза́цыі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

юрыды́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
юрыды́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

юрыды́чна-гістары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юрыды́чна-гістары́чны юрыды́чна-гістары́чная юрыды́чна-гістары́чнае юрыды́чна-гістары́чныя
Р. юрыды́чна-гістары́чнага юрыды́чна-гістары́чнай
юрыды́чна-гістары́чнае		 юрыды́чна-гістары́чнага юрыды́чна-гістары́чных
Д. юрыды́чна-гістары́чнаму юрыды́чна-гістары́чнай юрыды́чна-гістары́чнаму юрыды́чна-гістары́чным
В. юрыды́чна-гістары́чны (неадуш.)
юрыды́чна-гістары́чнага (адуш.)		 юрыды́чна-гістары́чную юрыды́чна-гістары́чнае юрыды́чна-гістары́чныя (неадуш.)
юрыды́чна-гістары́чных (адуш.)
Т. юрыды́чна-гістары́чным юрыды́чна-гістары́чнай
юрыды́чна-гістары́чнаю		 юрыды́чна-гістары́чным юрыды́чна-гістары́чнымі
М. юрыды́чна-гістары́чным юрыды́чна-гістары́чнай юрыды́чна-гістары́чным юрыды́чна-гістары́чных

Крыніцы: piskunou2012.

юрыды́чна-паліты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юрыды́чна-паліты́чны юрыды́чна-паліты́чная юрыды́чна-паліты́чнае юрыды́чна-паліты́чныя
Р. юрыды́чна-паліты́чнага юрыды́чна-паліты́чнай
юрыды́чна-паліты́чнае		 юрыды́чна-паліты́чнага юрыды́чна-паліты́чных
Д. юрыды́чна-паліты́чнаму юрыды́чна-паліты́чнай юрыды́чна-паліты́чнаму юрыды́чна-паліты́чным
В. юрыды́чна-паліты́чны (неадуш.)
юрыды́чна-паліты́чнага (адуш.)		 юрыды́чна-паліты́чную юрыды́чна-паліты́чнае юрыды́чна-паліты́чныя (неадуш.)
юрыды́чна-паліты́чных (адуш.)
Т. юрыды́чна-паліты́чным юрыды́чна-паліты́чнай
юрыды́чна-паліты́чнаю		 юрыды́чна-паліты́чным юрыды́чна-паліты́чнымі
М. юрыды́чна-паліты́чным юрыды́чна-паліты́чнай юрыды́чна-паліты́чным юрыды́чна-паліты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

юрыды́чна-прававы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юрыды́чна-прававы́ юрыды́чна-правава́я юрыды́чна-прававо́е юрыды́чна-прававы́я
Р. юрыды́чна-прававо́га юрыды́чна-прававо́й
юрыды́чна-прававо́е		 юрыды́чна-прававо́га юрыды́чна-прававы́х
Д. юрыды́чна-прававо́му юрыды́чна-прававо́й юрыды́чна-прававо́му юрыды́чна-прававы́м
В. юрыды́чна-прававы́ (неадуш.)
юрыды́чна-прававо́га (адуш.)		 юрыды́чна-прававу́ю юрыды́чна-прававо́е юрыды́чна-прававы́я (неадуш.)
юрыды́чна-прававы́х (адуш.)
Т. юрыды́чна-прававы́м юрыды́чна-прававо́й
юрыды́чна-прававо́ю		 юрыды́чна-прававы́м юрыды́чна-прававы́мі
М. юрыды́чна-прававы́м юрыды́чна-прававо́й юрыды́чна-прававы́м юрыды́чна-прававы́х

Крыніцы: piskunou2012.

юрыды́чна-практы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юрыды́чна-практы́чны юрыды́чна-практы́чная юрыды́чна-практы́чнае юрыды́чна-практы́чныя
Р. юрыды́чна-практы́чнага юрыды́чна-практы́чнай
юрыды́чна-практы́чнае		 юрыды́чна-практы́чнага юрыды́чна-практы́чных
Д. юрыды́чна-практы́чнаму юрыды́чна-практы́чнай юрыды́чна-практы́чнаму юрыды́чна-практы́чным
В. юрыды́чна-практы́чны (неадуш.)
юрыды́чна-практы́чнага (адуш.)		 юрыды́чна-практы́чную юрыды́чна-практы́чнае юрыды́чна-практы́чныя (неадуш.)
юрыды́чна-практы́чных (адуш.)
Т. юрыды́чна-практы́чным юрыды́чна-практы́чнай
юрыды́чна-практы́чнаю		 юрыды́чна-практы́чным юрыды́чна-практы́чнымі
М. юрыды́чна-практы́чным юрыды́чна-практы́чнай юрыды́чна-практы́чным юрыды́чна-практы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

юрыды́чна-тэхні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юрыды́чна-тэхні́чны юрыды́чна-тэхні́чная юрыды́чна-тэхні́чнае юрыды́чна-тэхні́чныя
Р. юрыды́чна-тэхні́чнага юрыды́чна-тэхні́чнай
юрыды́чна-тэхні́чнае		 юрыды́чна-тэхні́чнага юрыды́чна-тэхні́чных
Д. юрыды́чна-тэхні́чнаму юрыды́чна-тэхні́чнай юрыды́чна-тэхні́чнаму юрыды́чна-тэхні́чным
В. юрыды́чна-тэхні́чны (неадуш.)
юрыды́чна-тэхні́чнага (адуш.)		 юрыды́чна-тэхні́чную юрыды́чна-тэхні́чнае юрыды́чна-тэхні́чныя (неадуш.)
юрыды́чна-тэхні́чных (адуш.)
Т. юрыды́чна-тэхні́чным юрыды́чна-тэхні́чнай
юрыды́чна-тэхні́чнаю		 юрыды́чна-тэхні́чным юрыды́чна-тэхні́чнымі
М. юрыды́чна-тэхні́чным юрыды́чна-тэхні́чнай юрыды́чна-тэхні́чным юрыды́чна-тэхні́чных

Крыніцы: piskunou2012.

юрыды́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юрыды́чны юрыды́чная юрыды́чнае юрыды́чныя
Р. юрыды́чнага юрыды́чнай
юрыды́чнае		 юрыды́чнага юрыды́чных
Д. юрыды́чнаму юрыды́чнай юрыды́чнаму юрыды́чным
В. юрыды́чны (неадуш.)
юрыды́чнага (адуш.)		 юрыды́чную юрыды́чнае юрыды́чныя (неадуш.)
юрыды́чных (адуш.)
Т. юрыды́чным юрыды́чнай
юрыды́чнаю		 юрыды́чным юрыды́чнымі
М. юрыды́чным юрыды́чнай юрыды́чным юрыды́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ю́рый

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ю́рый Ю́рыі
Р. Ю́рыя Ю́рыяў
Д. Ю́рыю Ю́рыям
В. Ю́рыя Ю́рыяў
Т. Ю́рыем Ю́рыямі
М. Ю́рыю Ю́рыях

Юры́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Юры́лава
Р. Юры́лава
Д. Юры́лаву
В. Юры́лава
Т. Юры́лавам
М. Юры́лаве