юрыды́чна-прававы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юрыды́чна-прававы́ юрыды́чна-правава́я юрыды́чна-прававо́е юрыды́чна-прававы́я
Р. юрыды́чна-прававо́га юрыды́чна-прававо́й
юрыды́чна-прававо́е		 юрыды́чна-прававо́га юрыды́чна-прававы́х
Д. юрыды́чна-прававо́му юрыды́чна-прававо́й юрыды́чна-прававо́му юрыды́чна-прававы́м
В. юрыды́чна-прававы́ (неадуш.)
юрыды́чна-прававо́га (адуш.)		 юрыды́чна-прававу́ю юрыды́чна-прававо́е юрыды́чна-прававы́я (неадуш.)
юрыды́чна-прававы́х (адуш.)
Т. юрыды́чна-прававы́м юрыды́чна-прававо́й
юрыды́чна-прававо́ю		 юрыды́чна-прававы́м юрыды́чна-прававы́мі
М. юрыды́чна-прававы́м юрыды́чна-прававо́й юрыды́чна-прававы́м юрыды́чна-прававы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)