Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
бвгдзклмнстфхш

эйфары́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
эйфары́чна - -

эйфары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эйфары́чны эйфары́чная эйфары́чнае эйфары́чныя
Р. эйфары́чнага эйфары́чнай
эйфары́чнае		 эйфары́чнага эйфары́чных
Д. эйфары́чнаму эйфары́чнай эйфары́чнаму эйфары́чным
В. эйфары́чны (неадуш.)
эйфары́чнага (адуш.)		 эйфары́чную эйфары́чнае эйфары́чныя (неадуш.)
эйфары́чных (адуш.)
Т. эйфары́чным эйфары́чнай
эйфары́чнаю		 эйфары́чным эйфары́чнымі
М. эйфары́чным эйфары́чнай эйфары́чным эйфары́чных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

эйфары́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эйфары́я
Р. эйфары́і
Д. эйфары́і
В. эйфары́ю
Т. эйфары́яй
эйфары́яю
М. эйфары́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

э́йфелеў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. э́йфелеў э́йфелева э́йфелева э́йфелевы
Р. э́йфелевага э́йфелевай
э́йфелевае		 э́йфелевага э́йфелевых
Д. э́йфелеваму э́йфелевай э́йфелеваму э́йфелевым
В. э́йфелеў
э́йфелевага		 э́йфелеву э́йфелева э́йфелевы
Т. э́йфелевым э́йфелевай
э́йфелеваю		 э́йфелевым э́йфелевымі
М. э́йфелевым э́йфелевай э́йфелевым э́йфелевых

э́йфелеў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. э́йфелеў э́йфелева э́йфелева э́йфелевы
Р. э́йфелевага э́йфелевай
э́йфелевае		 э́йфелевага э́йфелевых
Д. э́йфелеваму э́йфелевай э́йфелеваму э́йфелевым
В. э́йфелеў
э́йфелевага		 э́йфелеву э́йфелева э́йфелевы
Т. э́йфелевым э́йфелевай
э́йфелеваю		 э́йфелевым э́йфелевымі
М. э́йфелевым э́йфелевай э́йфелевым э́йфелевых