Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
аеіру

эгаі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эгаі́зм
Р. эгаі́зму
Д. эгаі́зму
В. эгаі́зм
Т. эгаі́змам
М. эгаі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эгаі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эгаі́ст эгаі́сты
Р. эгаі́ста эгаі́стаў
Д. эгаі́сту эгаі́стам
В. эгаі́ста эгаі́стаў
Т. эгаі́стам эгаі́стамі
М. эгаі́сце эгаі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эгаі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эгаі́стка эгаі́сткі
Р. эгаі́сткі эгаі́стак
Д. эгаі́стцы эгаі́сткам
В. эгаі́стку эгаі́стак
Т. эгаі́сткай
эгаі́сткаю		 эгаі́сткамі
М. эгаі́стцы эгаі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эгаісты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
эгаісты́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

эгаісты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. эгаісты́чнасць
Р. эгаісты́чнасці
Д. эгаісты́чнасці
В. эгаісты́чнасць
Т. эгаісты́чнасцю
М. эгаісты́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эгаісты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эгаісты́чны эгаісты́чная эгаісты́чнае эгаісты́чныя
Р. эгаісты́чнага эгаісты́чнай
эгаісты́чнае		 эгаісты́чнага эгаісты́чных
Д. эгаісты́чнаму эгаісты́чнай эгаісты́чнаму эгаісты́чным
В. эгаісты́чны (неадуш.)
эгаісты́чнага (адуш.)		 эгаісты́чную эгаісты́чнае эгаісты́чныя (неадуш.)
эгаісты́чных (адуш.)
Т. эгаісты́чным эгаісты́чнай
эгаісты́чнаю		 эгаісты́чным эгаісты́чнымі
М. эгаісты́чным эгаісты́чнай эгаісты́чным эгаісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эгаліта́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эгаліта́рны эгаліта́рная эгаліта́рнае эгаліта́рныя
Р. эгаліта́рнага эгаліта́рнай
эгаліта́рнае		 эгаліта́рнага эгаліта́рных
Д. эгаліта́рнаму эгаліта́рнай эгаліта́рнаму эгаліта́рным
В. эгаліта́рны (неадуш.)
эгаліта́рнага (адуш.)		 эгаліта́рную эгаліта́рнае эгаліта́рныя (неадуш.)
эгаліта́рных (адуш.)
Т. эгаліта́рным эгаліта́рнай
эгаліта́рнаю		 эгаліта́рным эгаліта́рнымі
М. эгаліта́рным эгаліта́рнай эгаліта́рным эгаліта́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

эгалітары́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эгалітары́зм
Р. эгалітары́зму
Д. эгалітары́зму
В. эгалітары́зм
Т. эгалітары́змам
М. эгалітары́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эгалітары́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эгалітары́ст эгалітары́сты
Р. эгалітары́ста эгалітары́стаў
Д. эгалітары́сту эгалітары́стам
В. эгалітары́ста эгалітары́стаў
Т. эгалітары́стам эгалітары́стамі
М. эгалітары́сце эгалітары́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эгалітары́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эгалітары́сцкі эгалітары́сцкая эгалітары́сцкае эгалітары́сцкія
Р. эгалітары́сцкага эгалітары́сцкай
эгалітары́сцкае		 эгалітары́сцкага эгалітары́сцкіх
Д. эгалітары́сцкаму эгалітары́сцкай эгалітары́сцкаму эгалітары́сцкім
В. эгалітары́сцкі (неадуш.)
эгалітары́сцкага (адуш.)		 эгалітары́сцкую эгалітары́сцкае эгалітары́сцкія (неадуш.)
эгалітары́сцкіх (адуш.)
Т. эгалітары́сцкім эгалітары́сцкай
эгалітары́сцкаю		 эгалітары́сцкім эгалітары́сцкімі
М. эгалітары́сцкім эгалітары́сцкай эгалітары́сцкім эгалітары́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.