Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
аіуыэ

шны́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шны́канне
Р. шны́кання
Д. шны́канню
В. шны́канне
Т. шны́каннем
М. шны́канні

Крыніцы: piskunou2012.

шны́каць

‘шнырыць, шныпарыць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шны́каю шны́каем
2-я ас. шны́каеш шны́каеце
3-я ас. шны́кае шны́каюць
Прошлы час
м. шны́каў шны́калі
ж. шны́кала
н. шны́кала
Загадны лад
2-я ас. шны́кай шны́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шны́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

шны́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шны́кну шны́кнем
2-я ас. шны́кнеш шны́кнеце
3-я ас. шны́кне шны́кнуць
Прошлы час
м. шны́кнуў шны́кнулі
ж. шны́кнула
н. шны́кнула
Загадны лад
2-я ас. шны́кні шны́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шны́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

шны́пар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шны́пар шны́пары
Р. шны́пара шны́параў
Д. шны́пару шны́парам
В. шны́пара шны́параў
Т. шны́парам шны́парамі
М. шны́пары шны́парах

Крыніцы: piskunou2012.

шны́пар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шны́пар шны́пары
Р. шны́пара шны́параў
Д. шны́пару шны́парам
В. шны́пар шны́пары
Т. шны́парам шны́парамі
М. шны́пары шны́парах

Крыніцы: piskunou2012.

шны́паранне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шны́паранне шны́паранні
Р. шны́парання шны́паранняў
Д. шны́паранню шны́паранням
В. шны́паранне шны́паранні
Т. шны́параннем шны́параннямі
М. шны́паранні шны́параннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

шны́парка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шны́парка шны́паркі
Р. шны́паркі шны́парак
Д. шны́парцы шны́паркам
В. шны́парку шны́парак
Т. шны́паркай
шны́паркаю		 шны́паркамі
М. шны́парцы шны́парках

Крыніцы: piskunou2012.

шны́парнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шны́парнік шны́парнікі
Р. шны́парніка шны́парнікаў
Д. шны́парніку шны́парнікам
В. шны́парніка шны́парнікаў
Т. шны́парнікам шны́парнікамі
М. шны́парніку шны́парніках

Крыніцы: piskunou2012.

шны́парніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шны́парніца шны́парніцы
Р. шны́парніцы шны́парніц
Д. шны́парніцы шны́парніцам
В. шны́парніцу шны́парніц
Т. шны́парніцай
шны́парніцаю		 шны́парніцамі
М. шны́парніцы шны́парніцах

Крыніцы: piskunou2012.

шны́парыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шны́паруся шны́парымся
2-я ас. шны́парышся шны́парыцеся
3-я ас. шны́парыцца шны́парацца
Прошлы час
м. шны́парыўся шны́парыліся
ж. шны́парылася
н. шны́парылася
Загадны лад
2-я ас. шны́парся шны́парцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час шны́парачыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.