шны́паранне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| шны́паранне | шны́паранні | |
| шны́парання | шны́паранняў | |
| шны́паранню | шны́паранням | |
| шны́паранне | шны́паранні | |
| шны́параннем | шны́параннямі | |
| шны́паранні | шны́параннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)