шны́парніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шны́парніца | шны́парніцы | |
| шны́парніцы | шны́парніц | |
| шны́парніцы | шны́парніцам | |
| шны́парніцу | шны́парніц | |
| шны́парніцай шны́парніцаю |
шны́парніцамі | |
| шны́парніцы | шны́парніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)