шны́парніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шны́парніца шны́парніцы
Р. шны́парніцы шны́парніц
Д. шны́парніцы шны́парніцам
В. шны́парніцу шны́парніц
Т. шны́парніцай
шны́парніцаю		 шны́парніцамі
М. шны́парніцы шны́парніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)