шны́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шны́канне
Р. шны́кання
Д. шны́канню
В. шны́канне
Т. шны́каннем
М. шны́канні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)