Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
вдзлсў

уяўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уяўле́нне уяўле́нні
Р. уяўле́ння уяўле́нняў
Д. уяўле́нню уяўле́нням
В. уяўле́нне уяўле́нні
Т. уяўле́ннем уяўле́ннямі
М. уяўле́нні уяўле́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уя́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уя́ўлены уя́ўленая уя́ўленае уя́ўленыя
Р. уя́ўленага уя́ўленай
уя́ўленае		 уя́ўленага уя́ўленых
Д. уя́ўленаму уя́ўленай уя́ўленаму уя́ўленым
В. уя́ўлены (неадуш.)
уя́ўленага (адуш.)		 уя́ўленую уя́ўленае уя́ўленыя (неадуш.)
уя́ўленых (адуш.)
Т. уя́ўленым уя́ўленай
уя́ўленаю		 уя́ўленым уя́ўленымі
М. уя́ўленым уя́ўленай уя́ўленым уя́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

уя́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уя́ўлены уя́ўленая уя́ўленае уя́ўленыя
Р. уя́ўленага уя́ўленай
уя́ўленае		 уя́ўленага уя́ўленых
Д. уя́ўленаму уя́ўленай уя́ўленаму уя́ўленым
В. уя́ўлены (неадуш.)
уя́ўленага (адуш.)		 уя́ўленую уя́ўленае уя́ўленыя (неадуш.)
уя́ўленых (адуш.)
Т. уя́ўленым уя́ўленай
уя́ўленаю		 уя́ўленым уя́ўленымі
М. уя́ўленым уя́ўленай уя́ўленым уя́ўленых

Кароткая форма: уя́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уяўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уяўля́ецца уяўля́юцца
Прошлы час
м. уяўля́ўся уяўля́ліся
ж. уяўля́лася
н. уяўля́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уяўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уяўля́ю уяўля́ем
2-я ас. уяўля́еш уяўля́еце
3-я ас. уяўля́е уяўля́юць
Прошлы час
м. уяўля́ў уяўля́лі
ж. уяўля́ла
н. уяўля́ла
Загадны лад
2-я ас. уяўля́й уяўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уяўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уя́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уя́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

уя́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уя́ўнасць
Р. уя́ўнасці
Д. уя́ўнасці
В. уя́ўнасць
Т. уя́ўнасцю
М. уя́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уя́ўнены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уя́ўнены уя́ўненая уя́ўненае уя́ўненыя
Р. уя́ўненага уя́ўненай
уя́ўненае		 уя́ўненага уя́ўненых
Д. уя́ўненаму уя́ўненай уя́ўненаму уя́ўненым
В. уя́ўнены (неадуш.)
уя́ўненага (адуш.)		 уя́ўненую уя́ўненае уя́ўненыя (неадуш.)
уя́ўненых (адуш.)
Т. уя́ўненым уя́ўненай
уя́ўненаю		 уя́ўненым уя́ўненымі
М. уя́ўненым уя́ўненай уя́ўненым уя́ўненых

Крыніцы: piskunou2012.

уя́ўнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уя́ўнены уя́ўненая уя́ўненае уя́ўненыя
Р. уя́ўненага уя́ўненай
уя́ўненае		 уя́ўненага уя́ўненых
Д. уя́ўненаму уя́ўненай уя́ўненаму уя́ўненым
В. уя́ўнены (неадуш.)
уя́ўненага (адуш.)		 уя́ўненую уя́ўненае уя́ўненыя (неадуш.)
уя́ўненых (адуш.)
Т. уя́ўненым уя́ўненай
уя́ўненаю		 уя́ўненым уя́ўненымі
М. уя́ўненым уя́ўненай уя́ўненым уя́ўненых

Крыніцы: piskunou2012.

уя́ўніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уя́ўнюся уя́ўнімся
2-я ас. уя́ўнішся уя́ўніцеся
3-я ас. уя́ўніцца уя́ўняцца
Прошлы час
м. уя́ўніўся уя́ўніліся
ж. уя́ўнілася
н. уя́ўнілася
Загадны лад
2-я ас. уя́ўніся уя́ўніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уя́ўніўшыся

Крыніцы: piskunou2012.