уязджа́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уязджа́ю |
уязджа́ем |
2-я ас. |
уязджа́еш |
уязджа́еце |
3-я ас. |
уязджа́е |
уязджа́юць |
Прошлы час |
м. |
уязджа́ў |
уязджа́лі |
ж. |
уязджа́ла |
н. |
уязджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уязджа́й |
уязджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уязджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уязны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уязны́ |
уязна́я |
уязно́е |
уязны́я |
Р. |
уязно́га |
уязно́й уязно́е |
уязно́га |
уязны́х |
Д. |
уязно́му |
уязно́й |
уязно́му |
уязны́м |
В. |
уязны́ (неадуш.) уязно́га (адуш.) |
уязну́ю |
уязно́е |
уязны́я (неадуш.) уязны́х (адуш.) |
Т. |
уязны́м |
уязно́й уязно́ю |
уязны́м |
уязны́мі |
М. |
уязны́м |
уязно́й |
уязны́м |
уязны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.