Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абеілнору

уго́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. уго́да
Р. уго́ды
Д. уго́дзе
В. уго́ду
Т. уго́дай
уго́даю
М. уго́дзе

Крыніцы: piskunou2012.

уго́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уго́ддзе уго́ддзі
Р. уго́ддзя уго́ддзяў
Д. уго́ддзю уго́ддзям
В. уго́ддзе уго́ддзі
Т. уго́ддзем уго́ддзямі
М. уго́ддзі уго́ддзях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уго́джваць

‘дагаджаць каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уго́джваю уго́джваем
2-я ас. уго́джваеш уго́джваеце
3-я ас. уго́джвае уго́джваюць
Прошлы час
м. уго́джваў уго́джвалі
ж. уго́джвала
н. уго́джвала
Загадны лад
2-я ас. уго́джвай уго́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уго́джваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Уго́дзіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Уго́дзіна
Р. Уго́дзіна
Д. Уго́дзіну
В. Уго́дзіна
Т. Уго́дзінам
М. Уго́дзіне

уго́дкавік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уго́дкавік уго́дкавікі
Р. уго́дкавіка уго́дкавікаў
Д. уго́дкавіку уго́дкавікам
В. уго́дкавіка уго́дкавікаў
Т. уго́дкавікам уго́дкавікамі
М. уго́дкавіку уго́дкавіках

Крыніцы: piskunou2012.

уго́дкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уго́дкавы уго́дкавая уго́дкавае уго́дкавыя
Р. уго́дкавага уго́дкавай
уго́дкавае		 уго́дкавага уго́дкавых
Д. уго́дкаваму уго́дкавай уго́дкаваму уго́дкавым
В. уго́дкавы (неадуш.)
уго́дкавага (адуш.)		 уго́дкавую уго́дкавае уго́дкавыя (неадуш.)
уго́дкавых (адуш.)
Т. уго́дкавым уго́дкавай
уго́дкаваю		 уго́дкавым уго́дкавымі
М. уго́дкавым уго́дкавай уго́дкавым уго́дкавых

Крыніцы: piskunou2012.

уго́дкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. уго́дкі
Р. уго́дак
Д. уго́дкам
В. уго́дкі
Т. уго́дкамі
М. уго́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уго́дліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уго́дліва уго́длівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

уго́длівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уго́длівасць
Р. уго́длівасці
Д. уго́длівасці
В. уго́длівасць
Т. уго́длівасцю
М. уго́длівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уго́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уго́длівы уго́длівая уго́длівае уго́длівыя
Р. уго́длівага уго́длівай
уго́длівае		 уго́длівага уго́длівых
Д. уго́дліваму уго́длівай уго́дліваму уго́длівым
В. уго́длівы (неадуш.)
уго́длівага (адуш.)		 уго́длівую уго́длівае уго́длівыя (неадуш.)
уго́длівых (адуш.)
Т. уго́длівым уго́длівай
уго́дліваю		 уго́длівым уго́длівымі
М. уго́длівым уго́длівай уго́длівым уго́длівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.