уго́дкавік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
уго́дкавік | уго́дкавікі | |
уго́дкавіка | уго́дкавікаў | |
уго́дкавіку | уго́дкавікам | |
уго́дкавіка | уго́дкавікаў | |
уго́дкавікам | уго́дкавікамі | |
уго́дкавіку | уго́дкавіках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)