уго́дкавік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уго́дкавік уго́дкавікі
Р. уго́дкавіка уго́дкавікаў
Д. уго́дкавіку уго́дкавікам
В. уго́дкавіка уго́дкавікаў
Т. уго́дкавікам уго́дкавікамі
М. уго́дкавіку уго́дкавіках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)