уго́ддзе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
уго́ддзе | уго́ддзі | |
уго́ддзя | уго́ддзяў | |
уго́ддзю | уго́ддзям | |
уго́ддзе | уго́ддзі | |
уго́ддзем | уго́ддзямі | |
уго́ддзі | уго́ддзях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)