з’юда́шыць
‘з'юдашыць каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
з’юда́шу |
з’юда́шым |
2-я ас. |
з’юда́шыш |
з’юда́шыце |
3-я ас. |
з’юда́шыць |
з’юда́шаць |
Прошлы час |
м. |
з’юда́шыў |
з’юда́шылі |
ж. |
з’юда́шыла |
н. |
з’юда́шыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
з’юда́ш |
з’юда́шце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
з’юда́шыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
з’ю́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
з’ю́джаны |
з’ю́джаная |
з’ю́джанае |
з’ю́джаныя |
Р. |
з’ю́джанага |
з’ю́джанай з’ю́джанае |
з’ю́джанага |
з’ю́джаных |
Д. |
з’ю́джанаму |
з’ю́джанай |
з’ю́джанаму |
з’ю́джаным |
В. |
з’ю́джаны (неадуш.) з’ю́джанага (адуш.) |
з’ю́джаную |
з’ю́джанае |
з’ю́джаныя (неадуш.) з’ю́джаных (адуш.) |
Т. |
з’ю́джаным |
з’ю́джанай з’ю́джанаю |
з’ю́джаным |
з’ю́джанымі |
М. |
з’ю́джаным |
з’ю́джанай |
з’ю́джаным |
з’ю́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
з’ю́дзіць
‘з'юдзіць каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
з’ю́джу |
з’ю́дзім |
2-я ас. |
з’ю́дзіш |
з’ю́дзіце |
3-я ас. |
з’ю́дзіць |
з’ю́дзяць |
Прошлы час |
м. |
з’ю́дзіў |
з’ю́дзілі |
ж. |
з’ю́дзіла |
н. |
з’ю́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
з’ю́дзь |
з’ю́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
з’ю́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
з’ю́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
з’ю́ру |
з’ю́рым |
2-я ас. |
з’ю́рыш |
з’ю́рыце |
3-я ас. |
з’ю́рыць |
з’ю́раць |
Прошлы час |
м. |
з’ю́рыў |
з’ю́рылі |
ж. |
з’ю́рыла |
н. |
з’ю́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
з’ю́р |
з’ю́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
з’ю́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.