з’ю́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. з’ю́ру з’ю́рым
2-я ас. з’ю́рыш з’ю́рыце
3-я ас. з’ю́рыць з’ю́раць
Прошлы час
м. з’ю́рыў з’ю́рылі
ж. з’ю́рыла
н. з’ю́рыла
Загадны лад
2-я ас. з’ю́р з’ю́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час з’ю́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)