з’юда́шыць

‘з'юдашыць каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. з’юда́шу з’юда́шым
2-я ас. з’юда́шыш з’юда́шыце
3-я ас. з’юда́шыць з’юда́шаць
Прошлы час
м. з’юда́шыў з’юда́шылі
ж. з’юда́шыла
н. з’юда́шыла
Загадны лад
2-я ас. з’юда́ш з’юда́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час з’юда́шыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)