Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Дрэ́бск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

дрэ́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрэваабро́бнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дрэваабро́бніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дрэваабро́бніца	дрэваабро́бніцы
Р.	дрэваабро́бніцы	дрэваабро́бніц
Д.	дрэваабро́бніцы	дрэваабро́бніцам
В.	дрэваабро́бніцу	дрэваабро́бніц
Т.	дрэваабро́бніцай дрэваабро́бніцаю	дрэваабро́бніцамі
М.	дрэваабро́бніцы	дрэваабро́бніцах

Крыніцы: piskunou2012.

дрэваапрацо́вачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дрэваапрацо́вачны	дрэваапрацо́вачная	дрэваапрацо́вачнае	дрэваапрацо́вачныя
Р.	дрэваапрацо́вачнага	дрэваапрацо́вачнай дрэваапрацо́вачнае	дрэваапрацо́вачнага	дрэваапрацо́вачных
Д.	дрэваапрацо́вачнаму	дрэваапрацо́вачнай	дрэваапрацо́вачнаму	дрэваапрацо́вачным
В.	дрэваапрацо́вачны (неадуш.) дрэваапрацо́вачнага (адуш.)	дрэваапрацо́вачную	дрэваапрацо́вачнае	дрэваапрацо́вачныя (неадуш.) дрэваапрацо́вачных (адуш.)
Т.	дрэваапрацо́вачным	дрэваапрацо́вачнай дрэваапрацо́вачнаю	дрэваапрацо́вачным	дрэваапрацо́вачнымі
М.	дрэваапрацо́вачным	дрэваапрацо́вачнай	дрэваапрацо́вачным	дрэваапрацо́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

дрэваапрацо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	дрэваапрацо́ўка
Р.	дрэваапрацо́ўкі
Д.	дрэваапрацо́ўцы
В.	дрэваапрацо́ўку
Т.	дрэваапрацо́ўкай дрэваапрацо́ўкаю
М.	дрэваапрацо́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дрэваапрацо́ўчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дрэваапрацо́ўчы	дрэваапрацо́ўчая	дрэваапрацо́ўчае	дрэваапрацо́ўчыя
Р.	дрэваапрацо́ўчага	дрэваапрацо́ўчай дрэваапрацо́ўчае	дрэваапрацо́ўчага	дрэваапрацо́ўчых
Д.	дрэваапрацо́ўчаму	дрэваапрацо́ўчай	дрэваапрацо́ўчаму	дрэваапрацо́ўчым
В.	дрэваапрацо́ўчы (неадуш.) дрэваапрацо́ўчага (адуш.)	дрэваапрацо́ўчую	дрэваапрацо́ўчае	дрэваапрацо́ўчыя (неадуш.) дрэваапрацо́ўчых (адуш.)
Т.	дрэваапрацо́ўчым	дрэваапрацо́ўчай дрэваапрацо́ўчаю	дрэваапрацо́ўчым	дрэваапрацо́ўчымі
М.	дрэваапрацо́ўчым	дрэваапрацо́ўчай	дрэваапрацо́ўчым	дрэваапрацо́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дрэваапрацо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дрэвабето́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дрэ́вава-хмызняко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дрэ́вава-хмызняко́вы	дрэ́вава-хмызняко́вая	дрэ́вава-хмызняко́вае	дрэ́вава-хмызняко́выя
Р.	дрэ́вава-хмызняко́вага	дрэ́вава-хмызняко́вай дрэ́вава-хмызняко́вае	дрэ́вава-хмызняко́вага	дрэ́вава-хмызняко́вых
Д.	дрэ́вава-хмызняко́ваму	дрэ́вава-хмызняко́вай	дрэ́вава-хмызняко́ваму	дрэ́вава-хмызняко́вым
В.	дрэ́вава-хмызняко́вы (неадуш.)	дрэ́вава-хмызняко́вую	дрэ́вава-хмызняко́вае	дрэ́вава-хмызняко́выя (неадуш.) дрэ́вава-хмызняко́вых (адуш.)
Т.	дрэ́вава-хмызняко́вым	дрэ́вава-хмызняко́вай дрэ́вава-хмызняко́ваю	дрэ́вава-хмызняко́вым	дрэ́вава-хмызняко́вымі
М.	дрэ́вава-хмызняко́вым	дрэ́вава-хмызняко́вай	дрэ́вава-хмызняко́вым	дрэ́вава-хмызняко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Verbum