дрэваабро́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дрэваабро́бнік | дрэваабро́бнікі | |
дрэваабро́бніка | дрэваабро́бнікаў | |
дрэваабро́бніку | дрэваабро́бнікам | |
дрэваабро́бніка | дрэваабро́бнікаў | |
дрэваабро́бнікам | дрэваабро́бнікамі | |
дрэваабро́бніку | дрэваабро́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)