дрэваапрацо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дрэваапрацо́ўка | |
дрэваапрацо́ўкі | |
дрэваапрацо́ўцы | |
дрэваапрацо́ўку | |
дрэваапрацо́ўкай дрэваапрацо́ўкаю |
|
дрэваапрацо́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)