дрэваапрацо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дрэваапрацо́ўшчык дрэваапрацо́ўшчыкі
Р. дрэваапрацо́ўшчыка дрэваапрацо́ўшчыкаў
Д. дрэваапрацо́ўшчыку дрэваапрацо́ўшчыкам
В. дрэваапрацо́ўшчыка дрэваапрацо́ўшчыкаў
Т. дрэваапрацо́ўшчыкам дрэваапрацо́ўшчыкамі
М. дрэваапрацо́ўшчыку дрэваапрацо́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)