Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

абграба́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абграба́ю абграба́ем
2-я ас. абграба́еш абграба́еце
3-я ас. абграба́е абграба́юць
Прошлы час
м. абграба́ў абграба́лі
ж. абграба́ла
н. абграба́ла
Загадны лад
2-я ас. абграба́й абграба́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абграба́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абгру́каць

‘распаўсюдзіць груканне на што-небудзь (вёску, кватэру)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абгру́каю абгру́каем
2-я ас. абгру́каеш абгру́каеце
3-я ас. абгру́кае абгру́каюць
Прошлы час
м. абгру́каў абгру́калі
ж. абгру́кала
н. абгру́кала
Загадны лад
2-я ас. абгру́кай абгру́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час абгру́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абгрунтава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
абгрунтава́на абгрунтава́ней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

абгрунтава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абгрунтава́насць
Р. абгрунтава́насці
Д. абгрунтава́насці
В. абгрунтава́насць
Т. абгрунтава́насцю
М. абгрунтава́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абгрунтава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абгрунтава́нне абгрунтава́нні
Р. абгрунтава́ння абгрунтава́нняў
Д. абгрунтава́нню абгрунтава́нням
В. абгрунтава́нне абгрунтава́нні
Т. абгрунтава́ннем абгрунтава́ннямі
М. абгрунтава́нні абгрунтава́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абгрунтава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абгрунтава́ны абгрунтава́ная абгрунтава́нае абгрунтава́ныя
Р. абгрунтава́нага абгрунтава́най
абгрунтава́нае
абгрунтава́нага абгрунтава́ных
Д. абгрунтава́наму абгрунтава́най абгрунтава́наму абгрунтава́ным
В. абгрунтава́ны (неадуш.)
абгрунтава́нага (адуш.)
абгрунтава́ную абгрунтава́нае абгрунтава́ныя (неадуш.)
абгрунтава́ных (адуш.)
Т. абгрунтава́ным абгрунтава́най
абгрунтава́наю
абгрунтава́ным абгрунтава́нымі
М. абгрунтава́ным абгрунтава́най абгрунтава́ным абгрунтава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абгрунтава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абгрунтава́ны абгрунтава́ная абгрунтава́нае абгрунтава́ныя
Р. абгрунтава́нага абгрунтава́най
абгрунтава́нае
абгрунтава́нага абгрунтава́ных
Д. абгрунтава́наму абгрунтава́най абгрунтава́наму абгрунтава́ным
В. абгрунтава́ны (неадуш.)
абгрунтава́нага (адуш.)
абгрунтава́ную абгрунтава́нае абгрунтава́ныя (неадуш.)
абгрунтава́ных (адуш.)
Т. абгрунтава́ным абгрунтава́най
абгрунтава́наю
абгрунтава́ным абгрунтава́нымі
М. абгрунтава́ным абгрунтава́най абгрунтава́ным абгрунтава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абгрунтава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абгрунтава́ны абгрунтава́ная абгрунтава́нае абгрунтава́ныя
Р. абгрунтава́нага абгрунтава́най
абгрунтава́нае
абгрунтава́нага абгрунтава́ных
Д. абгрунтава́наму абгрунтава́най абгрунтава́наму абгрунтава́ным
В. абгрунтава́ны (неадуш.)
абгрунтава́нага (адуш.)
абгрунтава́ную абгрунтава́нае абгрунтава́ныя (неадуш.)
абгрунтава́ных (адуш.)
Т. абгрунтава́ным абгрунтава́най
абгрунтава́наю
абгрунтава́ным абгрунтава́нымі
М. абгрунтава́ным абгрунтава́най абгрунтава́ным абгрунтава́ных

Кароткая форма: абгрунтава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абгрунтава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абгрунту́ю абгрунту́ем
2-я ас. абгрунту́еш абгрунту́еце
3-я ас. абгрунту́е абгрунту́юць
Прошлы час
м. абгрунтава́ў абгрунтава́лі
ж. абгрунтава́ла
н. абгрунтава́ла
Загадны лад
2-я ас. абгрунту́й абгрунту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абгрунтава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абгрунто́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абгрунто́ўванне
Р. абгрунто́ўвання
Д. абгрунто́ўванню
В. абгрунто́ўванне
Т. абгрунто́ўваннем
М. абгрунто́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.