абгрунтава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абгрунтава́нне абгрунтава́нні
Р. абгрунтава́ння абгрунтава́нняў
Д. абгрунтава́нню абгрунтава́нням
В. абгрунтава́нне абгрунтава́нні
Т. абгрунтава́ннем абгрунтава́ннямі
М. абгрунтава́нні абгрунтава́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)