апраўда́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апраўда́ны |
апраўда́ная |
апраўда́нае |
апраўда́ныя |
| Р. |
апраўда́нага |
апраўда́най апраўда́нае |
апраўда́нага |
апраўда́ных |
| Д. |
апраўда́наму |
апраўда́най |
апраўда́наму |
апраўда́ным |
| В. |
апраўда́ны (неадуш.) апраўда́нага (адуш.) |
апраўда́ную |
апраўда́нае |
апраўда́ныя (неадуш.) апраўда́ных (адуш.) |
| Т. |
апраўда́ным |
апраўда́най апраўда́наю |
апраўда́ным |
апраўда́нымі |
| М. |
апраўда́ным |
апраўда́най |
апраўда́ным |
апраўда́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апраўда́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апраўда́ны |
апраўда́ная |
апраўда́нае |
апраўда́ныя |
| Р. |
апраўда́нага |
апраўда́най апраўда́нае |
апраўда́нага |
апраўда́ных |
| Д. |
апраўда́наму |
апраўда́най |
апраўда́наму |
апраўда́ным |
| В. |
апраўда́ны (неадуш.) апраўда́нага (адуш.) |
апраўда́ную |
апраўда́нае |
апраўда́ныя (неадуш.) апраўда́ных (адуш.) |
| Т. |
апраўда́ным |
апраўда́най апраўда́наю |
апраўда́ным |
апраўда́нымі |
| М. |
апраўда́ным |
апраўда́най |
апраўда́ным |
апраўда́ных |
Кароткая форма: апраўда́на.
Іншыя варыянты:
апра́ўданы.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апра́ўданы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апра́ўданы |
апра́ўданая |
апра́ўданае |
апра́ўданыя |
| Р. |
апра́ўданага |
апра́ўданай апра́ўданае |
апра́ўданага |
апра́ўданых |
| Д. |
апра́ўданаму |
апра́ўданай |
апра́ўданаму |
апра́ўданым |
| В. |
апра́ўданы (неадуш.) апра́ўданага (адуш.) |
апра́ўданую |
апра́ўданае |
апра́ўданыя (неадуш.) апра́ўданых (адуш.) |
| Т. |
апра́ўданым |
апра́ўданай апра́ўданаю |
апра́ўданым |
апра́ўданымі |
| М. |
апра́ўданым |
апра́ўданай |
апра́ўданым |
апра́ўданых |
Кароткая форма: апра́ўдана.
Іншыя варыянты:
апраўда́ны.
Крыніцы:
krapivabr2012.
апраўда́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апраўда́юся |
апраўда́емся |
| 2-я ас. |
апраўда́ешся |
апраўда́ецеся |
| 3-я ас. |
апраўда́ецца |
апраўда́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
апраўда́ўся |
апраўда́ліся |
| ж. |
апраўда́лася |
| н. |
апраўда́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
апраўда́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апраўда́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апраўда́ю |
апраўда́ем |
| 2-я ас. |
апраўда́еш |
апраўда́еце |
| 3-я ас. |
апраўда́е |
апраўда́юць |
| Прошлы час |
| м. |
апраўда́ў |
апраўда́лі |
| ж. |
апраўда́ла |
| н. |
апраўда́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
апраўда́й |
апраўда́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
апраўда́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апра́ўдванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апра́ўдванне |
апра́ўдванні |
| Р. |
апра́ўдвання |
апра́ўдванняў |
| Д. |
апра́ўдванню |
апра́ўдванням |
| В. |
апра́ўдванне |
апра́ўдванні |
| Т. |
апра́ўдваннем |
апра́ўдваннямі |
| М. |
апра́ўдванні |
апра́ўдваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
апра́ўдвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апра́ўдваюся |
апра́ўдваемся |
| 2-я ас. |
апра́ўдваешся |
апра́ўдваецеся |
| 3-я ас. |
апра́ўдваецца |
апра́ўдваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
апра́ўдваўся |
апра́ўдваліся |
| ж. |
апра́ўдвалася |
| н. |
апра́ўдвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
апра́ўдвайся |
апра́ўдвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
апра́ўдваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апра́ўдваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апра́ўдваю |
апра́ўдваем |
| 2-я ас. |
апра́ўдваеш |
апра́ўдваеце |
| 3-я ас. |
апра́ўдвае |
апра́ўдваюць |
| Прошлы час |
| м. |
апра́ўдваў |
апра́ўдвалі |
| ж. |
апра́ўдвала |
| н. |
апра́ўдвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
апра́ўдвай |
апра́ўдвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
апра́ўдваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апра́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апра́ўка |
апра́ўкі |
| Р. |
апра́ўкі |
апра́вак |
| Д. |
апра́ўцы |
апра́ўкам |
| В. |
апра́ўку |
апра́ўкі |
| Т. |
апра́ўкай апра́ўкаю |
апра́ўкамі |
| М. |
апра́ўцы |
апра́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апраўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
апраўле́нне |
| Р. |
апраўле́ння |
| Д. |
апраўле́нню |
| В. |
апраўле́нне |
| Т. |
апраўле́ннем |
| М. |
апраўле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.