апраўда́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апраўда́нне апраўда́нні
Р. апраўда́ння апраўда́нняў
Д. апраўда́нню апраўда́нням
В. апраўда́нне апраўда́нні
Т. апраўда́ннем апраўда́ннямі
М. апраўда́нні апраўда́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)